กาลครั้งหนึ่ง มีเป็ดและแพะอาศัยอยู่ด้วยกันที่ลานนาแห่งหนึ่ง มันจะหาเศษ
อาหารกินด้วยกัน อย่างมิตร ที่รู้ใจและไม่เคยทะเลาะกันเลย อาหารที่มีจะแบ่งปันให้
กันเสมอเจ้าเป็ดจะเดินไปมา ส่วนแพะก็วิ่งวน ไปมา แถวนั้นเป็นประจำทุกวัน
อยู่มาวันหนึ่ง มีหมาป่าผ่านมาแถวนั้น มันเห็นเป็ดและหวังจะจับมากินเป็นอาหาร
แต่แพะมองเห็นเจ้าหมาป่าเสียก่อน
จึงรีบไปเตือนเป็ดเพื่อนรักให้ระวังตัว แพะบอกกับเป็ดว่า "มีหมาป่ามาวนเวียน
แถวนี้ มันจะเอาเจ้าเป็น อาหารให้ระวังด้วย"
พอตกค่ำเจ้าหมาป่าเข้ามาในลานนานหวังจับ เป็ด ให้ได้ แต่ยังหาโอกาสไม่ได้สักครั้งเพราะเจ้าของลานานาจะเดินมาตรวจ ความเรียบร้อยทุกวัน
เมื่อได้โอกาส มันรีบย่องเข้ามาใกล้ ๆ มันน้ำลายไหลไม่หยุดยิ่งเห็นเป็ดเดินผ่านมาก็ยิ่งอยากจับ
เอามาเป็นอาหาร
เจ้าแพะมันนึกขึ้นได้ว่าที่ท้ายลานนามีโคมไฟที่เป็นรูปไก่ตัวอ้วนอยู่ตัวหนึ่่ง
มันจึงรีบเข้าไปเอามา เพื่อหลอก หมาป่า ถ้าหมาป่าเห็นมันคงเปลี่ยนใจมากิน
โคมไฟไก่แทนแน่
หมาป่ามองไปเห็นไก่ตัวโตกว่าก็หวังจะกิน มันกระโดดเข้ากัดทำให้โคมไฟ
ตกลงมาแตกเสียงดัง
เจ้าของ ลานนา ได้ยินก็เอาปืนไล่ยิง หมาป่าตกใจกลัวนับจากนั้นก็ไม่เห็น
หมาป่ามาวนเวียน แถวนั้นอีกเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
เพื่อนถึงแม้จะต่างพันธ์ต่างภาษาแต่ถ้ารู้จักรักษาความเป็นเพื่อนไว้ ก็สามารถช่วยเหลือ
และพึ่งพาซึ่งกันและกันได้
