วันหนึ่งในช่วงฤดูร้อน ขณะที่สุนัขจิ้งจอกกำลังเดินเล่น…ผ่านเข้าไปยังสวนผลไม้
จนกระทั่งมาถึงพวงองุ่นช่อหนึ่งเพิ่งสุกเต็มที่ ซึ่งอยู่สูงตระง่าน
“มันจะช่วยดับกระหายของข้าได้” สุนัขจิ้งจอกกล่าว
มันถอยหลังไป 2-3 ก้าวแล้ววิ่งกลับมา…และกระโดด
แต่มันก็พลาด ไม่สามารถเก็บองุ่นช่อนั้นได้
มันทำเช่นเดิมอีกแต่ก็ยังไม่สำเร็จ
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่มันพยายามอยู่เช่นนั้นหลังจากที่ได้เห็นอาหารล่อใจชิ้นนั้น
แต่สุดท้ายมันก็ต้องยอมแพ้ และเดินกลับออกมา
พร้อมเอ๋ยออกมาว่า “ฉันมั่นใจว่า…มันต้องเป็นองุ่นเปรี้ยวแน่ๆ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“คนที่ทำสิ่งใดไม่สำเร็จ…มักหาเรื่องตำหนิว่าสิ่งนั้นด้อยค่า”